Evler vardı
Gri bulutların altında yalnızlıklarını yaşıyorlardı
Sonra hesapsız bir yeşil vardı
Eski bir fotoğraf gibi solgun
Ufkun buğusunda nemleniyordu
Çocuklar çıkıyordu karşımıza
Vahşi bakışları ve çıplak ayaklarıyla
Ellerinde bir hiçi tutacak kadar cesurdular
Ve ruhlarını bağlayan nasırlara inat
Çocuktular…
Evler vardı
Kimseden korkmadan yaşıyorlardı…
Kayıt Tarihi : 25.1.2009 06:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!