Duyulmaz sesimiz seslensek de bir dosta
Yalnızız tozlanmış fotoğraflarımızla...
Silik anısı kalmış yılların gülüşlerde
Yürürüz hep aynı yolun kıyısından
Birkaç soluk yüz hatırımızda kalan
Evler ki,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta