EVLATLAR YABAN OLMUŞ
On iki şubatta güneş vuruyor gara,
Güneş vurdukça acıyor, kanlı yara,
Emmim dayım yok ki, yaramı sara,
Evlatlar yaban olmuş, yaramı sarmıyor.
Dertlerim yumak olmuş sineye vura,
İtibarım kalmamış sıra geldi onura,
Kardeş bacım yok ki, arkamda dura,
Evlatlar yaban olmuş, arkamda durmuyor.
Tren kalktı memlekete tez vara,
Varınca söylemeyin o nazlı yare,
Ömer hastalandı geçmiyor para,
Evlatlar yaban olmuş, ilgilenmiyor
Kış bitti, umutla bakıyorum bahara,
Bin selam, olsun vefasız gardaşlara,
Bazen gitsem mi diyorum uzaklara,
Evlatlar yaban olmuş, fark etmiyor.
Kader değişmez, gitsem de uzaklara,
Mutlu iken, neden düştük bu hallara,
Ahdim olsun bizi çekemeyen dostlara,
Evlatlar yaban olmuş, halimi sormuyor
Tren vardı, memlekete sekize sekiz kala,
Ömer yorgun ve bitkin, nerde hak ta âla,
Olmaz olsun böyle kaynana ile zalim hala,
Evlatlar yaban olmuş, babayı tanımıyor.
Selimi usandı artık ona ayrılık geliyor gına,
Artık bir şeyler yapın dostlar, Allah aşkına,
Elimden bir kaza çıkacak döndüm şaşkına,
Evlatlarım yaban olmuş, babayı tanımıyor.
14.02.2019 Ben Selimi
Kayıt Tarihi : 14.2.2019 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!