Evlata özlem Şiiri - Dinçer Dayı

Evladın eve gelmeyince Dur!
Sakın üzülme...
Ondan, Haber alamayınca sakın paniklame...
Sakın ol!
Umutsuzluğa kapılıp, üzme kendini.
Sonra yenilirsin bu hayata!
Sakın pes etme.
Masal olma.
İnsanlara...
Bir varmış
Bir yokmuş misali geçerken yaşamın,
Gırdaplı tünelinden. Canlanır, hayali o durgun bakışların içinden
Süzülür.
Gelir evladının görüntüsü.
Duygulanır, sevinçten Gözyaşların akar,
İşte o zaman.
Bir sızı hissedersin kalbinin en derin köşesinden.
Hiç birşeye benzemez.
Evlat özlemi..
DİNÇER DAYI