Evlat Nankörlüğü Şiiri - Harun Tokucu

Bir babaydım Arı gibi
Çalışırdım yuvam için
Lafım zehir olsada
Balım şifadır yolunuzda

Sizin için kilometrelere meydan okudum
Bir çiçekle değil binlercesini size sundum
Kışım oldunuz üşüyorum yazda dondum
Kırdınız kanatlarımı kabre yakın kondum

İşçi arıydım Ananız kraliçe olsada
Unutamam nankörü rengim solsada
Değeri düşmüs hisse gibisiniz borsada
Balınız zehir Olacak evlatlarınız Zemberek

Çiçeği değil böceği oldunuz ömrümün
Sultanı değil iblisi oldunuz gönlümün
Değerini bilemediniz baba sözünün
Sevabı değil günahı olacak yolunuz

Ölüm hastalık ve kazalar insan için
Hayırlı evlat olmayı yürekten seçin
Baba candır iyi duasıyla sınıfı geçin
Beddualı evlat gülmez bellidir sonunuz