Evlat Kokusu Şiiri - Kemal Ateşş

Zümrütten köşk olsa, ömür çarşında
Dünyaya bedeldir, evlat kokusu
Bin Leyla bin Mecnun, dursa karşında
Sevdaya bedeldir, evlat kokusu

Benzer ilkbahara, benzer sümbüle
Tomurcuklar açan, emsalsiz güle
En tatlı rüyadan, kaldırsa bile
Uykuya bedeldir, evlat kokusu

Kendinden berraktır, su katılmamış
Günahla, hüzünle, kuşatılmamış
Belki hayat boyu, hiç tadılmamış
Duyguya bedeldir, evlat kokusu

Kudretin çoğalır, dağı yık dese
Sana hep az gelir, bana çok dese
Kanadın olmadan, göğe çık dese
Uçmaya bedeldir, evlat kokusu

Kıymet bilmek lazım, çok geç olmadan
Yuvadan uçmadan, vakit dolmadan
Ömrünce peşinde, soluk almadan
Koşmaya bedeldir, evlat kokusu

Gün gelir kaderin, dertler sunarken
Efkâr şerbetine, ekmek banarken
Sancıya tutulup, canın yanarken
Gülmeye bedeldir, evlat kokusu

Dünyayı yıkarsın, gözleri dolsa
Çılgına dönersin, az yüzü solsa
Ulaşılmaz yerde, uzakta olsa
Ölmeye bedeldir, evlat kokusu
Hasrettir, nefestir, evlat kokusu

KEMAL ATEŞ