Evlat Gerek... Şiiri - Abdullah Yaşar Er ...

Hz. Musa'nın menkıbelerini okurken bir şey dikkatimi çekmişti. Hz. Musa, Tur Dağı'na Cenab-ı Allah'la görüşmek için çıktığında, Hz. Musa sorar... 'Allah'ım Benim Cennetteki komşumu dünyada bana göster...' Cenab-ı Allah ona bir isim verir ve evinin yerini söyler... Hz. Musa bu adamı bulur... Sıradan bir esnaftır adam. Kasaplık yapmaktadır. Müşteri gibi içeri girer Hz. Musa. Adamı incelemeye başlar. Adam işiyle meşguldür. Dünyadan bihaberdir. Ağzı pek laf yapmayan biridir. İbadet, takva hiç yoktur. Hz. Musa meraklanır.. Ve adamı iş çıkışı evine kadar takip eder. Adam içeri gireceği sırada.. -Misafir kabul eder misiniz? -Buyurun.. Fakat, benden hiç bir ikram bekleme. Canın ne isterse onu alıp yiyip içebilirsin... Ben özel işimi bitirmeden sana ev sahipliği yapmam bunu bil der... Ve içeri girerler. Adamın ilk yaptığı şey... Duvardaki kolu çevirmek olur. biraz sonra tavan açılır ve oradan bir yatak iner. Yatakta yatalak bir kadın vardır. Adam itina ile hastayı bir tarafa kaldırıp, yatağın örtüsüne kadar her şeyi değiştirir. Kadını banyo yaptırıp elbiselerini değiştirir. Onun karnını doyurduktan sonra tekrar yukarı kaldırırken kadın... - Ey oğul.. Bu yatalak haldeki annene bu kadar itina edip özen gösterdiğin için Allah seni Musa'ya komşu etsin... der. adam ise her defasında... - Anne Musa'ya komşu olmak kim ben kimim? .. - Allah her şeyi en iyi değerlendiren ve herkese emeğinin karşılığını kat be kat verendir oğul... O istedi mi, Musa'ya komşu olursun... der.. İşte bu kıssa üzerine evlat ata ilişkisini dile getiren bir şiir yazma gereğini duydum... Umarım, ders alacak kadar basiretimiz açık olur.