Evlat Gardaş Olmuşum

Geçen gece yolda rahatsızlandım;
Affedersiniz bir an midem bulandı;
Dayanamadım istiğfar ettim;
Yolda gören durup yardım eli uzattı...
Ben, ben Çubuk'a evlat gardaş olmuşum...

Bazen eş, dost bazen de ilk gördüğüm yüz;
Aramızda şiirden sevgi oluşmuş!
Şair Yusuf Çubuk'a evlat gardaş olmuş...

Yalan değil kendi kendime kendimle gururlanıyorum;
İyi ki diyorum, iyi ki yazar olmuşum;
Kendimi duyurmuşum...
İyi ki Çubuk'a evlat gardaş!
Gardaş olmuşum...

Soğuktan mı? Yediğim, içtiğimden mi?
Anlamadım, son hız eve koşar iken;
Tutamadım, dayanamadım belki kendimi rezil ettim;
Belki kendimi ayaklar altına serdim;
Ama, ama ben dün şunu öğrendim;
Ben, ben Çubuk'a evlat gardaş olmuşum...