Evlat Dediğin Şiiri - Mehmet Kutur

EVLAT DEDİĞİN

Bu dünya o kadar kısaki gülüm
Aç kapa gözünü geliyor ölüm
Kendi gençliğine ederse zulüm
Evlatsada onu takmayacaksın

Gençliği har vurup harman savurur
Sanarki zamanın saati durur
Birgün gelir dizler tutmazda olur
Ogün gözyaşına bakmayacaksın

Elde imkan varken doldur testini
Sakla yarın için yeme hepsini
Azrail gelipte yolu kestimi
Tabutuna çivi çakmayacaksın

Dinlemezse şayet büyük sözünü
Ateşine su dök söndür közünü
Dön arkanı sende görme yüzünü
Gecesine ışık yakmayacaksın

İşte böyle gülüm evlat dediğin
Uğruna koca bir ömür verdiğin
Çare yok tabiki ölene değin
Kamburdur sırtından atmayacaksın

YAZAR: MEHMET KUTUR
16 05 2024