Annenin şefkatindeki yavru
Merhamete layık o safi
Güçsüz olması buna kafi
Anneyi ayağa kaldırır gece yarısı
Ona yaptıklarından zevk duyuyor
Devre tamamlanınca silleyi vuruyor
Artık acizlikten kurtulmuş oluyor
Anne artık hazıra konmak yok diyor
Annenin şefkati sinesinde
Büyüyünce çocuğun cani yandığında
Dayanamaz o sızlandığında
O hep çocuk kalır,anne yaşlandığında
Kendi sızılar içinde kıvranır
Diken batmasına fırtınalar koparır
Aileden kurtulmak için planlar hazırlanır
Anne-Baba hayatını böyle yıpratır
07012007.900
Kayıt Tarihi : 7.1.2007 19:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Özcankaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/07/evlat-aile.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!