Gönüllü olarak sevenim seni,
Kanımsın canımsın gülümsün evlat.
Ellerden sanarak terk ettin beni,
Kanımsın canımsın gülümsün evlat.
Değerim bilmeyip kıymet bilmedin.
Bir anlıkta olsan bana silmedin,
Benimle ağlayıp benle gülmedin,
Kanımsın canımsın gülümsün evlet.
Senin o sevgindir gönüllere tat,
Halini sormaya vermedin fırsat,
Uzakta olsanda mektupları at,
Kanımsın canımsın gülümsün evlet.
Firsatiyim derim canımdan cansın,
Sevilen dostların seni de ansın,
Sevmeyen insanın bağrı da yansın,
Kanımsın canımsın gülümsün evlet.
Tarih:05.11.2012
Satt:10:20
Kayıt Tarihi : 5.11.2012 12:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/05/evlat-68.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!