Evlat bu dünyanın, en güzel varlığı,
Yürümesi, büyümesi, hastalığı sağlığı.
Gelişip evlenirken, bir de nakit darlığı,
Hazırlıklı değilsen, çöker tüm ağırlığı.
Evlat evlendirmekle, bütün görevler bitmez,
Yeni evlenmişlerdir, dar olan bütçe yetmez.
Borçları sana kalır, maaşları yetişmez,
Bir de torun olursa, yanınızdan hiç gitmez.
Çocuğa baktıracak, kimseleri bulunmaz,
Mecbursun sen bakmaya, mazeretin sorulmaz.
Gençler erken yorulur, ihtiyarlar yorulmaz,
Sen bakarsın herkese de, sana bakan bulunmaz.
Ya işte…böyle
Nuri Gökhan SonselKayıt Tarihi : 4.2.2012 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuri Gökhan Sonsel](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/04/evlat-63.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!