Evlat Şiiri - Ümit Yılmaz1

Çocuklarıma öğüttür
Sakın büyüklenme, şeytana uyma,
Uyupda dinini, mahvetme evlat.
Sana inananı yarıda koyma,
Koyup eşi dostu kahretme evlat.

Çok olur mesnetsiz, yüksek atanlar,
Atıp da milleti, karıp katanlar,
Böylece yok oldu, nice vatanlar,
Doğruda daim ol, çark etme evlat.

Hep bilerek konuş, bilmeden deme,
Büyük lokma ye de, büyük söz deme,
Daima alttan al, hep benim deme,
Gönülü kibire, terk etme evlat.

Büyüklere saygı, küçüğe şefkat,
Eyle ki karşılık göresin kat kat
Deme geç kalıpda sonradan heyhat,
İhlâsı gaflete gark etme evlat.

Yaratan sonsuzdur, elbette Baki,
Ondadır hidayet, Odur tek Hadi,
Ona gizli olmaz, değil mi Sem’i?
Bilerek tasdik et, şirk etme evlat.

Hep aklında olsun din ile töre,
UMUD böyle diyor, bak ona göre,
Bunları unutup, göz göre göre,
Bana bedduayı, şart etme evlat.