Evlat Şiiri - Mustafa Özçetinkaya

Allahım vermedi bana
Tek bir evlat
İsyanım ondandır
Ederim feryat
Neyleyim dunya malı
İstemem yarab
Senden tek dilegim
Bana bir evlat
Ellerimi açıyor dualar ediyorum
Nerde bir çocuk görsem
Bagrıma basıyorum
İçimdeki isyanı zincire vuruyorum
Dayanmıyor yuregim acılar çekiyorum
Nedir benim gunahım
Senden af diliyorum
Gözumde yaş kalmadı
Sana sesleniyorum
Senden gelen kadere
Ben boyun egiyorum
Tek dilegim bu benim
Sana yalvarıyorum