Mevsim hazana döndü
Gidiyorum yüreğinden
Sesiz sedasız
Sana ait her şey bende saklı
İlk bakışların
İlk gülüşün
İlk adımların
Baba deyişin bende saklı
Umutla geldin
Yoksul yıllarıma
Sevinci oldun tutsak ömrümün
Bahar yağmuru oldun kurak gönlüme
Sevgi yeşertin sevdalarıma
Buram, buram karanfiller getirdin
Kırılgan solgun yüreğime
Gidiyorum yüreğinden
Sesiz sedasız
Ağla hıçkıra, hıçkıra gönlünce
Sarılmak son defaya mahsus
Bakışların donacak gözlerimde
Gülüşlerine açmayacak karanfiller
Bahar yağmurları
Son defa ıslatacak bedenimi
Gidiyorum yüreğinden
Sana doymadan
Asker oluşunu görmeden
Düğününde anlından öpmeden
Seni boynu bükük bırakıp
Gidiyorum gönlünden
Sen istemesen de, ben istemesem de
Anlından öperek
Gidiyorum buralardan evlat
Sesiz sedasız
Kayıt Tarihi : 5.10.2008 12:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok sevdiğim oğluma Anne ve baba olanlara adanmıştır
tanıtım sayfanız az,öz ve güzel,özellikle en alt resmin üzerindeki yazı.. şiir sayfanızda - okuyabildiğim kadarıyla- şir ve resimlerle harika bir bütünlük içinde,yalın,duygulu ve güzel...sizi tanımak güzel,sevgiler ve kısa ziyaret için teşekkürler şair dost...
Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum, tebrikler.
Hayat bizi savursa da
Kalbim hep senle olur
Sonsuza dek baba – oğul
Her derdimde, her sevincimde
Her kavgamda, her sevdamda
Her kazandığımda, her yenildiğimde
Omuzumda elin, yanımda sen vardın
Derdim seni, bana benzetmek değil
Bu hayatı, sana öğretmek değil
Ama değil mi ki babayım, öğütler vereceğim
Kırk yaşına gelsende seni merak edeceğim
Baba Oğul Hikayesi
Adam yeni kamyonuna bakmak için evinden çiktiginda, üç yasindaki oglunun gayet mutlu bir biçimde elindeki çekiçle kamyonunun kaportasini mahvettigini görmüs. Hemen oglunun yanina kosmus ve çocugun eline çekiçle vurmaya başlamis. Biraz sakinlesince oglunu hemen hastaneye götürmüs. Doktor, çocugun kirilan kemiklerini kurtarmaya çalistiysa da elinden bir sey gelmemis ve çocugun iki elinin parmaklarini kesmek zorunda kalmis.Çocuk ameliyattan çikip gözlerini açtiginda,bandajli ellerini fark etmis ve gayet masum bir ifadeyle,
'Babacigim,kamyonuna zarar verdigim için çok üzgünüm.' demis ve sonra babasina su soruyu sormus:
'Parmaklarim ne zaman yeniden çikacak?' Babasi eve dönmüs
ve hayatına son vermis...Birisi masaya süt döktügünde ya da bir bebegin agladigini isittiginizde bu öyküyü hatirlayin. Çok sevdiğiniz birine karsi sabrinizi yitirdiginizi anladiginizda,önce biraz düsünün. Kamyonlar onarilabilir, ama kirilan kemikler ve incinen duygular hiçbir zaman onarilamaz; genellikle kisiyle performansi arasindaki farki göremeyiz. Insan hata yapar. Hepimiz hata yapariz. Fakat öfkeyle ve düsünmeden yapilan seyler ,insani sonsuza kadar rahatsiz eder.
Harekete geçmeden önce durun ve düsünün. Sabirli olun. Anlayis gösterin ve sevin.
SİZLERLE PAYLASMAK İSTEDİM YÜREGİNİZE SAGLIK TEBRİKLER
TÜM YORUMLAR (8)