Yoluna düşmesin yalan ey Evlat
Doğruluk en güzel yoldaştır Evlat
Eğrilme bükülme sert rüzgâr esse
Hak olan yoldan da ayrılma Evlat
Yalanın gölgesi düşmesin yola
Eğrilme kimsenin menfaat kola
Doğruluk yakışır insan olana
Unutma sözümü unutma Evlat
Nefsin ağır basar yolun dar olur
Hırs ile yürüyen bir gün yorulur
Gönlü tok olanın bahtı hep gülür
Azla yetin kanaat eyle Evlat
Kırma bir gönlü ki izi kalır da
İncinen yürekler darda solur da
Bir dua alırsan yolda bulur da
Dua alan yolda hiç kalmaz Evlat
Gurura kapılma yük olur sana
Dünya malı çürür kalmaz yanına
Gittiğin her yerde iz bırak cana
Utandırma beni izinden Evlat
Kötüyle düşersen zarar bulursun
Kötü söz duyarsan kalben solursun
Helâlinden yersen huzur bulursun
Helâl lokmaya haram kayma Evlat
Bir garip ağlarsa görüp sil gözün
Düşene kol aç ki şen olsun özün
Yetimin ahını alma bilesin
Merhamet yolunu bırakma Evlat
Darda kalmış biri görsen koş Evlat
Gönlü kırık olanı sar hoş Evlat
Bir yetim başını okşarsan bil ki
Hakk’ın rahmetine erersin Evlat
Ecel kapıyı çalınca susar söz
Yaptığın iyilik kalır hep öz
Dünya dediğin bir nefeslik köz
Kıymet bil aldığın nefesi Evlat
Kul Ortak der Hakkın yolundan şaşma
Kötülük görünce ardına kaçma
Kur’an’ı rehber bil zindana düşme
Işığa doğru yürü, yürü Evlat
KUL ORTAK
Baki OrtakKayıt Tarihi : 6.12.2025 12:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!