Evlat Şiiri - Halil Aydın

Bir annenin oğluna yürek yakan şiiri
EVLAT
genceciktin incesiydin insanın
seni mahpus damına attılar oğul
aç bıraktılar üşüdün kırıldın
karnımın içinde yataydın oğul....

hasretin kalbime mesken kurdu
sakın bir kenarını yıpratma oğul
ışık gelip senden bana vurdu
sakın onu karartma oğul.....

bilmem beni ürküten neyin korkusu
bu ayrılık bir gün biter mi oğul
kanlıdır gözlerim yoktur uykusu
ellerim gözlerimde beklerim oğul....

yüreğimdeki gücü senden aldım
ördüğüm kazakta resmin oğul
beklerim yolunu ağardı saçım
bütün telleri hasrettir oğul....

yaşama direncini senden öğrendim
çiçek koklamadım senin tadında
zalime zorbaya kızdım bilendim
hiç utanç duymadım senin adında....

beş yıldır sabahım oğulsuz doğuyor
her gün bir komşunun çiçeği kuruyor
dünyamı bazen boşluk sarıyor
beni ümitsiz bırakma oğul"......