Evlat Şiiri - Cengiz Erdoğan 3

Gün olur uzandığında tutacak el bulamazsan.
Araya ayrılıklar düşmüştür be evlat.
Gönül durağında yerim eskimişse.
Bir daha orada yer verme be evlat.

Duvarlar ördün bilip bilmeden.
Dilinden düşeni kulağın duymadan.
Söylediklerini hiçe sayıp düşünmeden.
Bayramdan bayrama gelme ha evlat.

El olduk şimdilerde elden de uzak.
Sana el olmak zormuş be evlat.
Geçmişi unutup yoktan sayılmak.
Nasıldır bilemezsin onu be evlat.

Belli ki unutulmuş sana söylenenler.
Zaman acımasız unutma ha evlat.
Gün gelir yaşarsan bu olanları.
Başını taşlara vurma ha evlat.

Ömür biter bir gün sessiz kalırsam.
Sıram gelir musallaya konursam.
Helallik istendiğinde hoca sorar da.
Hakkında huzuru var unutma evlat.

Biraz tebessüm azda güler yüz.
Çok şey mi istedim bilemedim ki.
Kaşlarını çatıp susup bakışıp
Aklına düşende ağlama evlat.

Hayaller kurardım sensiz olmazdı.
Adını anmadığım günüm olmazdı.
Sen hep baştaydın hiç son olmazdı.
Sen olmak kolayda biz olmak zor evlat.

Gittiğin yollar seni yormasın.
Hep mutlu ol ayağına diken batmasın.
Bir gün evladın olursa sende anlarsın.
Giden gitti elbet kalana yetiş be evlat.

Babam hep derdi babalık zor.
Bende derdim neresi zor.
Nasıl anlatsam sana anlatması çok zor.
Ben ol da gör evlat. BEN OLDA GÖR EVLAT...

GeNcO_27
Cengiz ERDOĞAN✍🏼