Evlat ,düşünce sanma ki hallni biri soracak,
Allah'tan gayrı hiç kimsem yok senin,
Dünyaya yalnız geldin gidene dek öyle sürecek,
Söndürme ocağını bir daha yakacak harın yok senin ..
Bir rüzgarla nice ulu çınarlar devrildi yere,
Riya yalan ve ruhu çürüten kibir beladır sere,
Unutma ne olduğunu ve gideceğin yer nere,
Kendinden başka tutunacak kimsen yok senin....
Düşersen kalmaz kimsen tek bir dostun aramaz seni,
Yakar çaresizlik lodos olur kavurur teni,
Düşene el uzatmayanın yoktur imanı dini,
Kendinden başka sarılacak kimsen yok senin...
Değmeyecek insanlara ömrünü etme heder,
Al elinden gelen tedbiri de sonrası kader,
Rızkına kefil olan bilmem ne eder,
Duadan başka yapacağın bir şey yok senin.
Adam gibi adam ol ki olmasın utancın,
Her düstüğün de kalkacağına olsun inancın,
Kes at kangren olan yaranı sürmesin acın,
Çok şükür su ile akmayacak kirin yok senin...
Kayıt Tarihi : 25.2.2024 13:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!