Evlat Şiiri - Nuriye Akyol

Şeytanın yoluna giden sana yâr olmaz evlat
Allah için seven dosttan büyük kâr olmaz evlat.

Süzmekle su temizlenmez pınar bozuksa baştan
Dar gününde kaçıyorsa vazgeç o arkadaştan
Yıllarca denizde kalsa damla su çıkmaz taştan
Aramakla bataklıkta inci bulunmaz evlat.

Kapalı olsada gözün uyanık olsun özün
Allah için yanan közün ateşi sönmez evlat.

Bil ki dünya hevesleri huzur bırakmaz sende
Öyle bir hayat yaşa ki ölümsüz ol, ölsende
Yine bir bilene danış sen herşeyi bilsen de
Rehbersiz gidilen yoldan geri dönülmez evlat.

Haram yoldan gelen servet ateştir ahirette
Elbette zararın sırrı verilmeyen emekte
Kibir dikenleri büyür İmân olmayan kalpte
Diken ekilmiş bahçede çiçek yetişmez evlat.

Gönül tahtının altında vardır görünmez direk
Vakit tamam olduğunda çeker görevli melek
İşte o gerçek ölümdür imânsız çarpar yürek
İhlas'la sulanan bağın goncası solmaz evlat.

Sofranda bir parça ekmek, bir tas suyun var ise
Allah, diyor iken dilin gönlün bahtiyar ise
Son yolculukta ardından garipler ağlar ise
İnşâllâh mahşer gününde hesap zor olmaz evlat.