Evlat Şiiri - Mehmet Uysal

Saçları sarıydı, gözleri mavi.
Hayali özgür bir vatandı evlat.
Samsun’a konunca kartal misali,
Pençesi tüm yurdu sarandı evlat.

İlk adımı attı, coştu yiğitler.
Ardından yürüyüp koştu yiğitler.
Erzurum’da yahşi, hoştu yiğitler.
Sivas’ta yumruğu vurandı evlat.

Vazifesi kutsal otuz sekiz er;
Her biri yiğit her biri cengaver.
Dört bir yandan kopup gelen yiğitler,
Tüm dünyaya kafa tutandı evlat.

Aşıklar şehri aşıktır yurduna.
Gökteki kuşuna, yerde kurduna…
Pabuç bırakır mı elin lorduna?
Sivas’ta yiğitler harmandı evlat.

Sarsılmaz irade, tunçtan bir kale.
Eğilmedi paşam, erdi kemale.
Dikenler içinde gül ile lale,
Sivas illerinde açandı evlat.

Kurultay Sivas’ta hürriyet için,
Aziz vatan ile bu millet için,
Mandayı ve himayeyi ret için;
Eylülün dördünde toplandı evlat.

Orada atıldı yurdun temeli.
Kan ile çizildi Misakımillî.
Birleşip Anadolu ve Rumeli,
Tek yürek olup da atandı evlat.

Nidalar duyuldu, Milli Kongre’den.
Kemal Paşa, başkan oldu yeniden.
Vatanın her parçasını bir eden,
Kararlara mühür vurandı evlat.

Geri dönmez artık ok çıktı yaydan.
Yola sağlam bastık, sapmaz hiç raydan.
Günü gören, fayda umar mı aydan?
Herkesi tek yola katandı evlat.

Razıdır millet, Hak’tan gelen derde.
Ram olmaz çakala, arsız namerde.
Çakıl bile vermez, serden geçer de.
Türklüğün fikrinde yatandı evlat.

Egemenlik, Türk’ün aslî mayası.
Vatan-bayrak namusu, hayası.
Damarında al bayrağın boyası,
Yüzlerce asırdır akandı evlat.

Ses verdi millet hem de her yaşından.
Ayrı düştü yavrusundan, eşinden.
Sivas’ta açılan sancak peşinden,
Ardına bakmadan koşandı evlat.

İşte tam bir asır geçti aradan.
Razı ol ecdattan, sen ey Yaradan!
Fatiha okuyup gönder buradan.
Toprağı yurt yapan atandı evlat.

2019