Evlat Şiiri - Yusuf Yıldız 3

Murat,hayat,sonsuz kainat.
Tasvir eder,binbir ad.
Hangi hece.hangi lehçe
Tüm dillerde,varlık evlat.

Yorgun geçer, O'nsuz hayat
Öyle yorgun ki, kılın kıpırdamaz
Acaba,rahatsız mı ederim
Gitsem yanına,çok çok özledim.

İstemez canın ,O yok ise sofrada
Her kaşık,bir öncekinden de yarım.
Ne'me lazım,ekmek arası patatesli köfte
Tarih oldu,unutuldu,eskiden vardı mutfakda

Bütün sesleri tanır kulağım
Bülbül gibiydi, kapıyı vuran tıkırtı
Yanımda iken,zil gibi idi kulağım
Yoksun ya,sağır oldu kulağım

Sonbaharda,yaprak örter toprağı
Yorganında olsa,Sen'sin benim toprağım
Kaç kes gittim bilmiyorum, zaten saymadım
Baktım odana yoksun,üşüyor sol yanım

Artık içim rahat,gözlerim de kapalı
Derin uykuda da ebediyeten istirahat
Dün akşam duydum,bunu
Sende Baba olmuşsun Evlat.