Evladı Resul ve biz Şiiri - Mustafa Yaralı

Meşrebi Muhammed, üslubu Âli,
Hasan, Hüseyin’e özdeş bir hâli,
Hatice-tül Kübra, Fatma mahal’i,
Enderler içinde, enderden ender,
San ki ehli beyt-siz, yüce peygamber!

Yataklar şilteli, evler hasırlı,
Ayakları kanlı, eller nasırlı,
Gönül mekânları, nurdan kasırlı,
Dünyaya taparken, bu günkü ümmet,
Varlıklar onlara, ederdi minnet,

Muaviye birdi, milyon türedi,
Sayıya gelmeyen, yezit üredi,
Münafık olana, sonsuz kredi,
Müslümanlar fırka, fırka bölündü,
Cehalet devrine, yine dönüldü.

Yaratana tazim, varlığa hürmet,
Fakire infaktı, en büyük sünnet,
Yoksulluk kimseye, vermezdi cinnet,
Şimdi vergilerden, yardımlar düşer,
Gösteriş düşkünü, reklamla şişer,

Ne tarafa dönsek Ebu-cehiller,
Türlü entrikaya, gayet ehiller,
Bir tarafta kalbi, buruk sefiller,
Öte yanda mafya gibi kurumlar,
Sormadan edemem, insan mı bunlar?

Ne mekânlar var ki, kerbela eşi,
Sırtından vuruyor kardeş kardeşi,
Hukuk ayıramaz, merdi, kalleşi,
Düzen tutmaz olmuş, ortak paydamız,
Kapitalizmedir, bütün faydamız.

Hacılar hocalar, bol nutuk saçar,
Sahilde gezinir, derinden kaçar,
Kur-an’ı öğretmez, kursunu açar,
Ahlakı Resul’ün sözleri dilde,
Gerçeği izi yok, birçok gönülde.

13.09.20011…Mustafa Yaralı