Evinden Ocağından Şiiri - Zennehar Yılmaz

Evinden Ocağından

Sevdim köle oldum düştüm eline Bunca zülüm hakkım değil derdin ne Yangınlara düştüm de kopamadım Sevginin hayrına ben varamadım Uzak oldum annem den kardaşım dan Tuzak kurdun ekmeğimden aşımdan Ettin beni memleketimden aşkımdan Al canımı evinden ocağından Yetim kaldım gurbet ele darıldım Yılan diye tek boynuna sarıldım Göremedim sen ne kadar haindin Al canımı evinden ocağından Yakan sendin yandıran ben anladım Yavrularımı kanadıma aldım Kurşun sıktın el kaldırdın ağladım Başıma kara yazmalar bağladım Al bu candan bedenimi diyemem Yoluna can sana canım diyemem Yavrumun babasısın kötü diyemem Dilerim al canımı evinden ocağından

Zennehar Yılmaz
Kayıt Tarihi : 10.1.2012 00:02:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Zennehar Yılmaz