Söküldü gitti; Evin son Çınarı
Yıkıldı kalmadı; Evin Duvarı
Büyüğümüz o idi; Canı Civanı
Söküldü Gitti; Evin Son Çınarı!.
Nine ve Dede zaten kalmadı
Amca, Mama, Bibi kalmadı
Dayı, Teyze, Yenge kalmadı
Söküldü Gitti; Evin Son Çınarı!.
Tahsin devran, geldi bizim kuşağa
Ne Bey nede, Hanım nede, Ağa
Baksanıza, çıkamaz olduk sokağa
Söküldü Gitti; Evin Son Çınarı!.
Tiran – 27.12.2020
Kayıt Tarihi : 13.2.2021 16:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikayesi; Herkes bir gün evinin son çınarı olacak şüphesiz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!