Ben evin ezilen çocuğuyum.
Diğerleri ağlarlar en ufak bir haksızlıkta.
Hemececik iner gözyaşından da kalabalık eller, boğum boğum.
Hiç hoşlamıyorum o kalabalıktan.
Akar da akar sokaklarından seller.
Bense tutuyorum zar zor,
Tutuyorum oldum olası.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta