Evim uzakta ! Şiiri - Neslihan Akay

05.11.2024 Bir taraftan bu ev, "mavi okyanusun gerisinde," "gül bahçelerinin ötesinde," bir başka deyişle, gerçek dünyadan bir adım uzak, belki de hayalî, bir yerlerde. Diğer taraftan ise, evin içinde bir huzur, bir sıcaklık, geçmişin izleri ve insanların hayalleri var. "Hikayeler," "şekerlemeler," "mutluluk," "balıklar," "top oynayan çocuklar" gibi imgeler, bu evi bir barış ve huzur simgesi olarak sunuyor. Şairin evine duyduğu özlem, zaman zaman kaybolmuş bir şeyin peşinden koşmak gibi bir hisle birleşiyor. Evin, sadece fiziksel bir yer değil, duygusal bir boşluk, bir geçmiş, bir kayıp zaman olduğunu ima ediyor. "Yağmurun peşinde, Sisin bitişiğinde" gibi ifadeler, geçmişin, zamanın ve mekânın kaybolan izlerini sürüklerken, her kayboluşta yeni buluşlara yol açacak bir umut taşımakta. "Bir rüyada! Bir uykuda!" gibi sözler, bu evin varlığını gerçeklikten ayırıyor, adeta bir hayalin, bir arzusunun izlediği yolculuğa dönüşüyor. Evin olduğu yer bir arayış, bir özlem, belki de kaybolmuş bir parça. Sonunda, şair, bir evin ne kadar uzak, ne kadar uzak olsa da aslında her zaman içimizde, özlemle aradığımız bir yer olduğunu vurguluyor. Sonuç olarak, bu şiir hem bir kaybın hem de bir özlemin şiiri. Ev, bir zamanlar var olan ama artık ulaşılması zor olan, ancak her zaman içimizde var olan bir yer. Şairin "Evim uzakta!" haykırışı, hem fiziksel hem de duygusal bir mesafeyi ifade ediyor; ama aynı zamanda "Bir rüyada!" diyerek bu evin hala ulaşılabilir, hala hatırlanabilir ve hala bir umut kaynağı olduğunu da ima ediyor.