Ufacık kapısı huzurum, yerim.
Dünya da yaşadığım biricik evim.
Sen bana barınak korsu selinden,
Çözüldüğüm yersin parçasın benden.
Ne tuhaf değil mi, hep gitmedeyim.
Yolun sonunda da sende geceyim,
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta