Bir kahvenin kırk yıl hatırı vardır
Sen Yavuz Selime el olup gittin
Dünyâ; kimine bol kimine dardır
Vuslat ateşiyle kül, olup gittin
Kulu bağışlamak Allâh’a mahsûs
Bu beşeri değil, ilâhi husûs
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta