"EVET! HANIMLAR BEYLER"
Aşkın bileşenleri değişmiş modern çağda.
Şöhret, para kariyer; duyguyla tezat şeyler.
Gül rengarenk kokarken, bülbülün gözü dağda.
Sadakat sınavından, 'çaktık' hanımlar beyler.
Nazende çiçekleri nevbaharda soldurup.
Makyaj'lı suratlara tebessümler kondrup.
Ya öznesiz bir cümle ya kırıcı söz olup.
Kibirli dudaklardan, aktık hanımlar beyler.
Sevda bu gönüllerde baş köşeye kurulur.
Can canan'a kavuşsa akan sular durulur.
Acı bir kahve olsan, kırk yıl hatrın sorulur.
Gemileri boş yere, yaktık hanımlar beyler.
Ben haklıyım diyerek nefsimizi fitledik.
Adını beyaz koyup, onca yalan söyledik.
Gurur takımı giyip, arz-ı endam eyledik.
Yakamıza vebal ler, taktık hanımlar beyler.
Gün de üç öğün küsüp, suçu yemeğe attık.
Öfkenin çukurunda debelendikçe battık.
Merhamet duygusunu yavaş yavaş yıprattık.
Adalet'in ardından, baktık hanımlar beyler.
Doluştuk sitelere eski komşuluk bitti.
Sağ elin verdiğini, sol el aşikar etti.
Tevazuhu defnettik peşinden şükür gitti.
Envai haramlardan, tattık hanımlar beyler.
Yetimin gözü yaşlı, öksüzün yüzü gülmez.
Kalplerdeki karartı silgi ile silinmez.
Sonsuzluğa sefere kaç gün kaldı bilinmez.
Kaç gece vicdan rahat, yattık hanımlar beyler.
Gel gör bir kaç dörtlükte teselli arıyorum.
Kaybolmuş insanlığı gölgeme soruyorum.
Gördüğüm kabusları hayıra yoruyorum.
Zamanı beş paraya, sattık hanımlar beyler.
Şiir tadında kalın.
Uğur KARAKAYACI
Kayıt Tarihi : 14.1.2022 15:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!