Evel zaman insan kıymet bilirdi
Sevda acı gönül yakar cananım
Bülbül olan iki yeme gelirdi
Şimdilerde cebe bakar cananım
Neden dersin biri birini tutmaz
Yalancı çoğaldı doğruyu yutmaz
Yaş ter döktük ağımızı kurutmaz
Yaş dediğin gözden akar cananım
Nemlendi gam doldu gülen gözümüz
Yıkanmaya gerek duymaz yüzümüz
Kim dinler duyar olsun sözümüz
Aşk dediğin boğaz tıkar cananım
Hele yüzün bu zamana çevirde
Mecnun Leyla masal olmuş devirde
Üryan kaldık yüzecektik nehirde
Bağrı kalkan ocak yıkar cananım
Zurnamızın havasını bilmezler
Gamlı olsam şu gözümü silmezler
Kırık kalem zaru kalsa gelmezler
El verdiğim tetik sıkar cananım.
Kayıt Tarihi : 11.9.2019 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!