Evdeyim Şiiri - Ebrar Yasemin Kurt

gönlüm inkar ediyor ben korkuyorum gecelerden
nazı kaldıramam haber gönderdim, bu mesajı alman gerek
herkes bir şeyler düşünür sen de bunu kabullen
kimse hiçbir şeyi unutmaz, bunu da bize söyleyeyim.
isteyen istediğini düşünsün, ben kaçmıyorum
çok da uzak değil aslında yürüsem varırım.
konuştukça biter bu yollar ama önce çiçeğimi sularım.
sen de anlat bazı şeyler nasıl atlatılıyor
bildiğin ne varsa dök, ben hece hece dinlerim,
çünkü hak hukuk meselesi sevgilim,
ve arada saçma sapan programlar da izlerim.
kaldıramam dersen gelme zaten
mesuliyetini yüklenecek yaşta da değilim.
küfür kıyamet esiyor belki ordan buraya,
umarım rotası değişir.
çünkü öyle eğemem başıma ıskalasın diye.
seninki intikam hevesi belki
benimkine ne dersen de.
biliyorsun, söyledim, çok da umursamam her şeyi.
öyle deli kalabalık arkadaşım da yok.
evdeyim.
şiire düşerim.
sigara içerim, çay demlerim.
rutinim bozuluyor elbet bazı günler.
efkar da üflüyorum odamın bağrına.
bir kaç çiçekçi tanıyorum, iki sohbete cebinde para bırakmazlar.
gülüydü, falıydı derken,
gülmeyi unutuyor insan.
parkelerin rengi beyaz, tozu çabuk belli ediyor.
kendi evime koyu yaptıracağım.
neden böyle şeyler anlatıyorum sana bunun da cevabı yok.
başka türlü konuşacak söz bulamıyorum.
seninle şöyle eviydi, parkesiydi, penceresiydi derken,
şehrin gürültüsüne sarılayım istiyorum.
bak buyur ettim,
tüm umutlara bakmak istediğin gözü kendin seç.
ben zaten dipteyim,
kendime köşe belliyorum.