Evden uzakta kaldığımda anlarım uçmak nasıldır tek başına,
Çiçekleri öpen arı, neden sokar bir güzelin yanağını,
Uzun bir boşluktan düşmek kabusun en ortasında,
Ve söylemek bir nas bir besmele boynu hışımla sıkılınca,
Tıpkı böyle yaşıyorum işte tüm günlerin seranatını,
Sanki gece ile gündüz arasına konulmuş, unutulmuş bir gül parçası,
Kim açar ki artık solmuş bir gül için bu yaşamak kitabını,
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta