Evden mezarlara gömülü çocuklar
Kadınlar…
Ahmet’ler güvende değiller
Necla teyzeler de öyle…
Evden mezarlara gömülü akıllar
Korku hükümdarı tutmuş köşebaşını
Süsleri suç olmuş ve kıyılmış
Özge canlar’a
Anneler, babalar,
Canlı mezarlara gömülmüşler.
Narince baharlar hazana dönmüş
Cehaletin kılıcı kuşatmış
O karanlık suyu,
Vicdanlar;
“ eğertutmaz” deresine gömülmüş!
Ve,
İnsanlar diyorum!
Evden mezarlara gömülmüşler!..
Korku hükümdarı yine pusuda
Diller dişlere zincirli.
Allah muhafaza
Kara yumak gibi yuvarlanır diye her kapıya,
Münevver’leri de umursamayı unutma
Çöpten mezarlara gömülmüş maya
Ağızlarda tükenince cesaret,
Sessizlikte kaybolmuş trajedisi
Alemde bir putperestlik ki!
Sus!!! Putuna!
Ağlıyor mezarlar,
Sanki, adaletin gözlerindeymiş gibi!
Korkusunu nam salmış Medusa!..
.
Kayıt Tarihi : 22.2.2025 12:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güven, Adalet, her şeydir..! İkisinin yokluğunda ne sosyal ne ekonomik denge oluşur.
...
Akılla vicdan birlikte terk etmişler
Toplumsal bir travma hakim,
Hemen her köşede,
Baskı olağanlaşmış
İnsanlık "çöküşte!"
"Ufukta gözler!"
Tebrikler Ata Kızı...
Ben de isterim çiçekli böcekli şiirler yazmayı ama ne yüreğim ne kalemim müsade etmiyor. Kim bilir? Belki de bundandır yazdıklarım bu kadar izlenirken kimseden ses çıkmayışı.
Teşekkürler duyarlı yüreğinize.
Saygı ve selamlarımla…
Gitgide ölen insancıl yanımız,ne acı…
“Ölümü bile kirlettiler.”
Sevgiyle…
Duyarlı yüreğine…
Çok teşekkür ederim sevgi saygı benden de size gelsin…
TÜM YORUMLAR (3)