Evden Bahara Şiiri - Kübranur Özaydın

Gökyüzünden bir haberim kaç gündür
Pencereden giren hava kadardır aldığım nefes
Bahar yokluğun beni deli edecek
Kayalıkların, kaldırım taşlarının arasından çıkan bir çiçek gibi gel...
Perdelerin arasından sızan güneş gibi
Yıllardır beklediğim bir haber gibi gel...
Yeşil saçlarını savurup
Çiçekten elbiselerini kuşanıp da gel...
Gel de yağmurunla çamurunla gel

Diyorlar ki sen çoktan gelmişsin
Gelmişsin de kokularını her yere yaymışsın
Sen çoktan kuşların bestelerinden şarkılarını söylemiş
Biz görmeden rüzgarla raksını yapmışsın
Biz bu dört duvar arasında gün sayarken
Sen çoktan başka diyarlara yol almışsın

Ama bir daha o nefesi içime dolu dolu çekmezsem ne olayım
Şu kapıdan hele bir çıkayım da
Uçan kuşa selam vermezsem
O koca korkulukları yere sermezsem
Yolumu kaybetmişçesine sokak sokak gezmezsem ne olayım

Kıskanırım zaman zaman
kuşların seyyah hallerini
Hiç vuslat duymamışlar ki sana
Hiç kalmamışlar ki ayrı senden
Kalsalar şiir yazardı onlar da eminim
Kalsalardı şayet bırakırlardı uçmayı
Şimdi senden ayrı düşen bir kuş gibiyim
Kafesim dört duvar

Ama bu kafesten edilince azat
Yağmurun altında saatlerce şiirler okumazsam ne olayım
Yine de şu damarlarımdaki ılık kanın akışını hissetmezsem
Bu kez de saatlerce senin nehirlerdeki aksini seyretmezsem ne olayım
Mahallenin çocuklarıyla erik ağacına dalmazsam
Yüz balon alıp gökyüzüne bırakmazsam
Şayet o vakit de yıldız kayarken dilek tutamazsam ne olayım

Ve yağmurun içime okyanus
Rüzgarın sinemde kasırga ...
Ve kokun miskiamber
Güneşinse vuslat
şimdi yokluğun gurbet...
Dedim ya bir daha bahar ,
Bir daha seni görmezden gelirsem ne olayım