Eva Şiiri - İsmet Çakmak

Temmuzda,leylaklar açmaz Eva!
Neye yarar, akasyasız evin bahçesi,
Ağaçta yaprak yoksa, bırak hazan rüzgarları da olmasın
Ferhatsız şirin olmasa da olur

Aşıkların boynu bükük bugünlerde
Umuda yer yok bu kapıda,
Mesken tutmuş umutsuzluk bizde,
Nam salmış, nam salmış ortalıkta,başlamadan biten hikayeler
Dinmez oldu bülbüllerin haykırışları
Sabah ezanına daha çok var Eva!

Uzaklara dalıp gitmeler bir hayli çoğaldı
Kimbilir kaç kuşun daha kanadı kırıldı,
Kaç garibin göz yaşına şahit oldu bu tenha köşeler
Kaç özlem daha uzadı bu gece, kim bilir
Gönlümüzün kapısı, çalmamaya yemin etmiş gibi Eva

Eva! bir çift söze daha meftun olur muyuz?
Bir gülüşe daha ölebilecek miyiz
Yağmurun sesini duyar mıyız mısralarda
Bir bardak, bir bardak daha çay içer miyiz iskeleye karşı

Maşuka olmadan maşuk olur mu?
Düşman,düşman bile intikam almaz cansız bedenden
Geline, ısırgan otu gibi gelir yardan gelmemişse çiçekler
Bir kurt severdi ancak sisli havayı
Hayrını görmesin gönül cellatları Eva!

Noktadan sonra büyük başlanır Eva
Bırak onlar bitti sansınlar
Biz bir tümcenin sonundaki üç noktayız unuttun mu?
Noktalarla, virgüllerle işimiz olmaz bizim
Bırak onlar bitti sansınlar...

İt, çakal ulumakla biliniyor Evaa
Zambaklar, zambaklar gibi açmaktır hasretin sonu
Yiğide beklemek düşer
Şeytandır sabırsız kişi

Kavuşmasakta kavuşmasakta olur bu üç günlük dünyada
Sevinssin şahin bakışlı tüccarlar
Bedenler ayrılsa ne biz gönülden bağlıyız
İki cihan biriz, bırak ayrılmaya sevinsin düşmanlar Eva