Bir cefa bir sefasın bir ortan yok kör dünya,
Görmüyorsun ettiğini, sen ne zaman gördün ya,
Kimini kral yapıp kimini de sürdün ya,
Al ahım sende kalsın, ettiğini gör dünya.
Sende fanisin sende sanma kalır yanına,
Sana da gelecek o son veren devranına,
Değilmi ki girmiştin onca canın kanına,
Biçare kaldığında ettiğini gör dünya.
Bitmeyecek ne var ki asırlardır gözledin,
Üzerinde olanların şahidiydin izledin,
Devirleri devranları hançerende gizledin,
Bir kendinle hesaplaş, ettiğini gör dünya.
Savaşlara sahneydin, acıya ev sahibi,
Hüsranın adresiydin sanki mecburmuş gibi,
Kiminin merhemiydin olup özel tabibi,
Han görünen yolcusun ettiğini gör dünya...
Biliyordum inanki, en baştan biliyordum,
Bir küçücük çocuktum o yaştan biliyordum,
Toprağa mağlup olan o taştan biliyordum,
Sen bir türlü bilmedin, ettiğini gör dünya.
Üzerinde yolumu yaparken düğüm düğüm,
Attığım her adımda sonuma yürüdüğüm,
Hain yol arkadaşı olduğundu gördüğüm,
İstiyorum giderken, ettiğini gör dünya.
Az gülüp çok ağladım hoş olmadım seninle,
Birazı benden ise çoğu senden yeminle,
Dinlemedin bir türlü artik istersen dinle,
Geçti artık farketmez ettiğini gör dünya...
Gidiyorum gidiyor, geçip gidenlerdenim,
Sana senden habersiz veda edenlerdenim,
Seninle olan yolum artık bu kadar benim,
Sen ne beni gör nede ettiğini gör dünya...
30/05/2018
Erkan SaltanKayıt Tarihi : 31.5.2018 02:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!