Etti beni.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey Sâlik!

Aşk yarasını tâ “Elest'ten” aldım,
O elâ gözlüye kul etti beni;
Mecâzi mahbuba gönlümü saldım,
Firâka düşürüp dul etti beni..

Gönlüm nakış nakış hep yâr oyalı,
Varlığım hep yârin rengi boyalı,
Nasip olsa şöyle baksam doyalı,
Yârin elâ gözü del'etti beni..

Zaman sanki yoktu, bir an eyledi,
Şen şakrak gönlümü viran eyledi,
Yedi cennet idim niran eyledi,
Ruhumu taşıyan sal etti beni..

Rengarenkti dünyam, vardı mor alı,
Tâ ki nerde diye gönlüm soralı;
Nerde yârim? Ben de olam oralı,
Yersiz yurtsuz esen yel etti beni..

Mecâzi sevgili sanır ki devdim,
Oysa onda asıl, O Yâr’i sevdim,
Âşıkları buyur eden bir evdim,
Yüreğime bastı yol etti beni..

Gözlerine gaypten sırlar vururdu,
Gönlüm o sırları çözer dururdu,
Aşk harında nice pınar kururdu,
Çağlayan iken bir çöl etti beni..

Gözleri sırlıydı, görsen çakırdı,
Gülistana baksa hemen yakırdı,
Bütün dallarımda bülbül şakırdı,
Gonca vermez kuru dal etti beni..

Gönlüm gayrı bildi Gerçek Mahbub'u,
“Elest Meclisi”ydi oluş maksudu,
Mecâzi mahbublar oldu mahpusu,
Bendlerini yıkan sel etti beni...