Bırak okşasın rüzgar tenini,
Götürsün uzaklara bedenini,
Giderken uzat camdan elini,
Söylemeyi unutma besteni.
Sarı başaklar arasında bir el,
Sanki söylüyor bana doğru gel,
Her bana baktıkça hatırlıyorum,
Mavi gökyüzü altında nasıl güzel.
Gönlümden bir ateş yandı.
Korktum, su gibi parladı.
Işığa doğru yürüdüm.
Beyazdan da öte bir aydı.
Kayıt Tarihi : 13.8.2022 23:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir akşam vakti rüzgarın hissettirdiği sakinlikle gelen bir oluşum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!