Etmem Sana Tenezül Şiiri - Veysel Şimşek

Gözü kalır verdiği üç kuruşta,
Geçmek ister benide her yarışta,
Bendede ne güzel bir huy var işte,
Aç kalsamda etmem sana tenezül.

Özümde sözümde vardır eğilim,
Aptal nankör sanma beni cahilim,
Çok şükürki sana muhtaç değilim,
Aç kalsamda etmem sana tenezül.

Şunu bilki sade insanlık çabam,
Arkadaşlık komşuluktur merhabam,
Ne kardeşim ne anamsın ne babam,
Aç kalsamda etmem sana tenezül.

Fırsat vermem bana ters ters bakmana,
Yalan ile suç üstüne çıkmana,
Tenezülüm yoktur bir tek lokmana,
Aç kalsamda etmem sana tenezül.

Fark ettiysem seni şeytana yârsen,
Beni kırkyıl sırtında gezdir istersen,
İstemem vallahi dünyayı versen,
Aç kalsamda etmem sana tenezül.

Önce söyle ne sandınki sen beni,
Tarttım teraziye koydum ben seni,
Unutmuş Allah'ı İmanı Dini,
Aç kalsamda etmem sana tenezül.

Gözün açta önce bana iyi bak,
Çok şükürki alnım açık yüzüm ak,
Açık söyle senden bana geçti ise hak,
Aç kalsamda etmem sana tenezül.

Veysel derki benim zıddım yalana,
Önce söz veripte sonra geri alana,
Önce harbi ol ne gerek var pılana,
Aç kalsamda etmem sana tenezül.