Etme Gülüm Şiiri - Hamza Alpaslan

büyük heveslerle koşuyorum sana
varmak için yanına acele ediyorum
sana ulaştığımda
esenlik kaplıyor her yanımı
dingin ve mutlu oluyorum
nedendir bilmem
varlığım bile geriyor seni
telefonda konuşurken bile
geriliyorsun çoğu zaman
en küçük konuşma
tatsız tartışmalar yaratıyor
masum kelimelere
taşıyamayacakları kadar büyük
anlamlar yüklüyorsun
kendine hakaretler ediyorsun
eziyet ve üzüntülere düşüyorsun
tedirgin oluyorum kendimce
yapma canım yazık
her konuşma kendi içinde kalır
o an konuşulan orda biter
düşülmez peşine kelimelerin
av kovalar gibi
anı olarak kalmalı aşkımıza dair
hayat akıp giderken
takılı kalmamalıyız basit şeylere
her şeyi çok ince elersek
üste bir şey kalmaz
kepek una karışır
verilen çabalar heder olur
olan aşkımıza olur
yaşanmaz hayat takarak kafayı
akıntıya kürek çekmek yorar
sevip sevilmek bu kadar güzel iken
yapma kır çiçeğim
sana adamışım ömrümü
seni çok seviyorum
seninle sonuna kadar gitmek
aşkınla varolmak istiyorum
direnelim tüm zorluklara
seni sevmem suçmu sence
her kelimeyi eğip bükersek eğer
mahkeme duvarına döner aşkımız
gel üzme kendini
merhamet et sevgimize
kırma kalbimi
bu kalp
senin için çarpıyor biliyormusun
gülelim sevişelim
yoluna baş koymuşum
sevdim seviyorum hep seveceğim