Etme Şiiri - Ahmet Coşkun

Etme

Aşığın ağyara varmaz dili
Kem sözü kendine kelam etme
Hiç gördün mü çöplükte bülbülü
Karganın durduğu yer, ses etme

Yârin sözü baldır başım tacı
Zehir sunsa da demem ki acı
Sevda olmaz ki herkesin harcı
Gafil sözünü başa, fes etme

Girdin mi erenler dergahına
Hak ile dönersin semahına
Gönlünü sun güzeller şahına
Zalim zulmüne diren, pes etme

Avucun kadar kısmetin taşmaz
Mevlanın dediği milim şaşmaz
Kendini bilen haddini aşmaz
Hak yerde kalır diye, yas etme

Dost diye gezinir her düzenbaz
Sen, sen ol düzenbaza çalma saz
Çıksın sesin bağır avaz avaz
Üstüne düşeni yap, es etme