Diyor sana o Fatır;
Et ölümü der-hatır!
Asi ruhun bu emre;
Acep niye dayatır?
Varsa takdir ezelden;
Kim kurtulur ecelden?
Küllü nefis tadarken;
Muaf mısın şu halden?
Zikretmezsen sen onu;
Mühmel kalır o konu!
Madem gitmek mukadder;
Lütfen unutma sonu!
Çokça gelirse akla;
Kalp uğraşmaz na-hakla.
Belki vardır sevkiyat;
Yarın sabah şafakla!
Bozar gafleti yadı!
Kaçar ağız’ın tadı!
Ecel mevzu olunca;
Basar nefis feryadı!
Sanıp onu muamma;
Boşa düşme sen gama!
O sadece bir terhis;
Son ver lütfen evhama!
Madem mecbur şu sefer;
Azık devşir ey nefer!
Komşudaysa dün sıra;
Sende belki bu sefer?
Abdullah Toroslu
23.09.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 23.9.2012 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!