Tükenmez yolculukların üstüne kazınmış adım esvedi
Anne kucağından koparılmış, karanlığın eşiğinde bir yavru
Aşina olmadığı kadar yılgın, içindeki köze bir o kadar dargın
Anne diyorum sadece iki heceden mi ibaret
Alemi doğurmuşken, yürek sızısında bir ömür esaret
Gözlerinde daha doğurmadığı bir sancı,
Yabancısı olmadığı bir bakış, ölümün kıskacı
Aslında iki damla özetliyor bize, hakikatin yazgısı nede acı
Şimdi sen söyle
Beni şimdi kim doğuracak
Kayıt Tarihi : 11.4.2019 09:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!