Eşsizliğin Gizinden Yansımalar

Nereye gitsem sonunu bilmeden
Olur olmadık bir ana dolanıp
Yalnız sen çıkıyorsun karşıma
Bir hüznün yüzüyor denizlerde
Bir neşen renkleniyor gökyüzünde
Çıkılmaz bir çamura saplanmışım
Kalbimde dinmeyen kahrolası ağrılar
Öldükçe yeni ölüşlerde
Ve her seferinde dirilişlerde
Yüreğimde, düşümde bir güzel

Boğazdaki banklarda hayalleri
Kaldırımlarda takipçi gölgeleri
Başımı kaldırışımda çizdiğim melek
Sarıldığım ağaçlardaki devalı huzur
Kokladığım çiçeklerin yardan esintisi
Hepsi burada avuçlarında ağladığım yerde
Doğayı sularken sağanak sağanak
Gelip sadece dokunsan ardımdan
Bir baksam güneşin senli kızıllığında
Kaçak gözlerinden yanağına düşen
Vicdan gözyaşın kurtulmuş mu yüreğinden

Hem yine çok üşüyorum umarsız
Usanmayan hasretin ısıtmıyor bedenimi
Belki sevkatlice sarılırsın diyorum
Kilitleniyor aklımın çıkış kapıları
Unutmak nedir hissedemiyorum
Sen içime yerleşmiş giz
Yoğunlaşmış bir tutkunun yıkılmazlığı
Acıyı umursamayan yorgunluk
Kötülüğü farkındasız silip atan duygu
Sen yüreğimde kabaran devasa nehir
Vazgeçilmez bir akıntının dansı
Umutla donatılmış peri masalı
Dünyayı döndüren ömürsün
Sen sevginin eşsizliğisin
Sen hayatın ta kendisisin