fırtınalarım vardı benim
yeri,göğü birbirine katan.
büyük tutkularım,büyük aşklarım vardı eskiden.
şimdiyse küçük bir yele bile hasretim
der gibiydi adam.
umarsızca harcadığı zamanları
ummakla geçiriyordu vaktini.
yalnız kalacak adammıydı o?
nazende sevgilileri vardı,
göz bebeğiydi hatunların,
mutlu olurdu sevgi çemberinden.
mutsuzdu şimdi,yalnızdı…
soğuk duvarlara bakıp,
sırça karafından içkisini kendisi dolduruyor,
puslu kadehler de yalnızlığı içiyordu durmadan.
bir eş,çoluk çocuk sahibi olamadı,
tek çiçek ona yetmedi hiçbir zaman.
bal arısıydı o…
bütün çiçekler onun,
tüm renkler ona amedeydi bir zaman.
geç kalmıştı,dank etmişti aklı.
ahhhhh benim eşşek kafam diye hayıflandı.
ve….
o artık bir eşşek arısıydı…
Kayıt Tarihi : 20.8.2011 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bizler hem capkınız hem de tavladıkğımız kadınları bir arada idare etmeye benzer... Biz bunu, bir koltukta iki karpuz taşımaya benzetiriz...
Kutluyorum muhabbetle. tam p.+ant.
Duygularımı yazmadan geçemedim.
Yüreğinizin sesini mükemmel yansıtmış sınız
Duygular berrak ve satır geçişleri mükemmel
ve yürek sesi özgürce dizelere dökülmüş,
kutlarım.Mutluluk ve sağlık dileklerimle...
Selam ve saygılar...
TÜM YORUMLAR (7)