Esrime Özlemi Şiiri - Yusuf Varol

Unuttum harflerin nasıl çizildiğini
Sözcüklerin, sessizliklerin ölümüyle doğduğunu
Ve ölümün,
Sözcüklerle başlayıp
Sessizlikle devam ettiğini...

İç dudaklarımda koparılacak parça kalmadı
Ağız dolusu yalnızlık kusuyorum
Unutmayayım diye kanın tadını
Ve rengini,
kimsesizliğimin.

Kim sessizliğimin engini?
Muammasın ahh siyah gece!
Sokakların, balkonların, düşlerim
dalgasız denizlerin o hüzünlü gözleri
Sen, sonu olmayan karanlığım
Benim,
Düşlerimin
ve sözcüklerimin toplamı.