Esra Mikail Erdoğan Şiirleri - Şair Esra ...

Sonsuzluğun başına, doğmuştu güneşlerim
Yakalayın sonsuza kaçışan ümitleri
Silmeyin tarihten o silinmeyen izleri
Umutlar berraklaşmış, beklentiler hep benim

Doğuşlar doğruluşlar hicret etmiş boşluğa

Ufuklardaydın hep,ulaşılamayan
Özlem sende bir başkaydı
Yaralarım amansız bir acı
Kalbim ise buruk bir tasa
Beklenen son yıllarda
Gözlerin bir başkaydı...

Uzaklarım yanımda dursun,
Acı çektiğim sokaklarda...
Bir dilek;
'Unutulmayacak,
Esenlik ve mutluluklara...'
Bakışların hepsi boş...

Gözlerimi açtığım dünyanın üç hali,
Nasıl kolay kolay geçmiyorsa
Ölümde o kadar basit olmasa gerek
Bahara yeni açmış bir çiçek
Nasıl onu koparmama üzülemiyorsa bile
İlk işim doğaya olan borcumu ödemek

Yürü işte ya kulum!
Dedi tek emir, ve gidiyorum
Koşmanın bir ahmaklık
Durmanın ise sonum olacağını bilerek
Yü-rü-yor-um/uz
Biz mi? Tekil kullanmıştım halbuki

Cansız kuşların bilinmez türküsüne
Dağlar, taşlar ve çocuklar katılır
Kötülük ve öfke dolu tüm düşüncelere
Bahar bahçelerinden güller atılır

Bekler yarınlar yürek devletinde

Evinin penceresinden seyrettiğin ağaç
Belki bir el atımlık uzaklıktadır
Ancak aklında kimbilir kaçıncı bahar...
Köklerinde kimbilir kaçıncı aşk vardır...
Yanan yüreği acep güneşten midir?
Yoksa karın soğukluğundan mıdır gözleri?

Rüzgar gürültüye inat
Sessiz,sessiz,sessiz
Gecenin sesini dinlerken
Bir çıtırtıdır;
Bozuyor sessizliği aniden
Sonra kaybolurken

Yavaşça düşerken yüreğimize
Dönüşür ansızın büyük denize

Altında kalanlar ise elemli
Araba sesiyle bir, batan giysi

Kalk,gidelim acılar ülkesine
Yeterince oynamadı mı çocuklar
Hava da sıcak oldu zaten
Üşümeliydi oysa duygular
Akşam olmalıydı çoktan
Güneş, bizim için değildi