Ansızın girdin yüreğime
Sevda tohumları ektin gönül bahçeme
Yağmurlarla filizlendi manolya
Güneşle çiçek açtı hanımeli
Şimdi boynu bükük lalenin
Sen gittin diye
Varlığınla anlam buldu varlığım
Seninle yaşadı aşkı yüreğim
Özgür olup kanat çırptı gönlüm
Görebilseydin düşlerimi
O zaman anlardın beni sevdiğim!
Çorak bir toprak gibiydim
El değmeyen, ekilmeyen
Çiftçim oldun
Umut veren,emek veren
Toprağın oldum
Mahsül veren
Mavi uçurtmam havalandı yine
Uçuyor göklere doğru
Mümkün mü hızına yetişmek
İşte yine kaçırdım onu
Kayboldu bulutların arasında...
Küçük bir kız ağlıyor duydun mu?
Yalnızlık..
Korkak gecelerimin yegane dostu
Kızarım susarsın
Ağlarım dinlersin
Terk ederim gitmezsin..
Vefalı aşığım
Sen, benim utangaç yanımsın
Titreyen ellerim
Hızla çarpan kalbim…
Nasıl anlatsam seni bilmem ki
İlkbaharda doğan
Gönlümü ısıtan güneş…
Kanadı kırılmış,
Sürüden ayrı kalmış,
Çaresiz bir kuş gibiyim bugün,
Semada süzülürken dostlarım
Cıvıl cıvıl,şen şakrak
Bense uçmak istiyorum
Özledim seni yine Anadolum
Toprağını,taşını,herşeyini...
Yaylada kaval çalan çobanlarını
Çayırda zıplayan kuzularını özledim
Ben memleketimi özledim Anadolum
Gece çok ürkütücü
Dışarıda bir ölüm sessizliği...
Sen şimdi efsunlu bir rüyada
Bense kokuna hasret yatağımda
Üşüyorum
Sensizlik çok soğuk
Biliyorum
Boşuna bu feryat figanım
Sen de bakmayacaksın gözyaşıma
Sevgiymiş,vefaymış,aşkmış...
Tüm dünyayı önüne sersem ne çıkar
Bir öfkede silip gidiyorsun işte..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!