Esmer Yiğit Şiiri - Kasım Kobakçı

Esmer yiğit sevgili Berkin'imiz,
Seni vuran eller daha önce de katletti,
Ekmek için savaşan kardeşlerini,
Yunanistan sokaklarında.

Esmer yiğit sevgili Berkin'imiz,
Seni vuran eller sürgün etti,
Dünyanın bütün yetimhanelerine,
Annesiz ve babasız bıraktıkları,
Bir ulusun çocuk neslini,
Bir asırdır kan akıtır,
Ermeni yetimlerinin masumiyetinde,
İnsanlığın acı geleceği.

Esmer yiğit sevgili Berkin'imiz,
Seni vuran eller paramparça etti,
Ceylan'ın genç bedenini şarapnel parçalarıyla,
17 kurşunla vurdular, 11 yaşındaki Uğur'u,
Bombaladılar Roboski'yi,
Boyadılar çocuk kanıyla.

Esmer yiğit sevgili Berkin'imiz,
Seni vuran ellerin çocukları,
Gemi kullanıyorlar uluslararası sularda,
Dolarlarını makineyle sayıyorlar,
Oysa sen belki bir havuzda bile bir kayık yüzdüremedin.

Esmer yiğit sevgili Berkin'imiz,
Seni vuran ellerin çocukları,
Haince öldürüp güzel amcalarımızı,
Daha sonra yargıç babalarının yardımıyla,
Besili buzağılar gibi büyürler ısalhevlerinde.

Esmer yiğit sevgili Berkin'imiz,
Ama senin kardeşlerin yiğitlerimiz,
Zindanlarda çürümekte yirmi yıldır,
Ekmek ve özgürlük talep edip,
Katillerin silahlı korumalarını taşladılar diye.